Ben O’Connor wint in tegenwind eerste bergrit Ronde van Catalonië (2024)

Ben O’Connor heeft de derde etappe in de Volta a Catalunya 2022 op zijn naam geschreven. De 26-jarige Australiër van AG2R Citroën bleef na een korte solo op de traditionele Catalaanse slotklim naar La Molina de overige favorieten voor. Juan Ayuso en Nairo Quintana werden enkele secondes later tweede en derde. O’Connor neemt ook de leiderstrui over van de jonge Noor Jonas Hvideberg. Wout Poels was op de zesde plek de beste Nederlander. Tom Dumoulin gaf onderweg op.

In de Ronde van Catalonië wachtte het peloton woensdag een bergrit met de streep op La Molina, een traditionele aankomst in deze Spaanse WorldTour-koers. Met Jonas Iversby Hvideberg van Team DSM in de leiderstrui, moest het peloton 161,1 kilometer afwerken. De top van Mont-Louis (eerste categorie) lag na tachtig kilometer fietsen, precies op de helft dus. In de finale wachtten dan nog de Collada de Toses (eerste categorie) op dertig kilometer voor het einde en vervolgens de slotklim naar La Molina, eveneens van de eerste categorie. Dat was overigens zonder Michał Kwiatkowski: de Pool was ziek en startte niet.

In de beginfase lag het tempo in het peloton bijzonder hoog. Het lukte daardoor lange tijd niemand om weg te geraken. Na een kleine dertig kilometer wist een viertal zich toch los te rukken, waarna ze een vrijgeleide kregen van het peloton. Mikel Bizkarra (Euskaltel-Euskadi), Ander Okamika (Burgos-BH), Casper Pedersen (Team DSM) en Simone Petilli (Intermarché-Wanty Gobert) vormden de vlucht. Een slimme zet van Team DSM, want de Nederlandse ploeg hoefde zo niet de vlucht te controleren in functie van leider Hvideberg. Daarom nam Movistar dat op zich; kopman Alejandro Valverde won in 2017 en 2018 op La Molina.

Kotsend op de fiets
Waar het viertal aan kop van de wedstrijd hun voorsprong op een gegeven moment opbouwde tot bijna acht en een halve minuut, moesten in het peloton verschillende renners opgeven. Onder meer Fausto Masnada (Quick-Step Alpha Vinyl) en Marius Mayrhofer (Team DSM) gaven er de brui aan, maar ook Jumbo-Visma-kopman Tom Dumoulin stapte in de ploegleidersauto. De 31-jarige Nederlander voelde zich volgens zijn werkgever niet fit. Dat was ook het geval bij Michael Matthews. De sterke kopman van BikeExchange-Jayco won maandag nog de eerste etappe, maar woensdag loste hij al kotsend uit het peloton.

Ondertussen deed Movistar nog altijd het merendeel van het werk in de achtervolging. In aanloop naar de tweede klim van de dag, stak ook Toni Palzer van BORA-hansgrohe een handje toe. De voorsprong van het kwartet vluchters smolt als sneeuw voor de zon in de Spaanse wintersportregio. Vooraan hadden ze het niet breed, want Bizkarra bleek daar de sterkste te zijn. Hij werd later ook uitgeroepen tot meest strijdlustigste renner van de dag. Na de Collada de Toses, namen drie andere teams de regie over: Jumbo-Visma nestelde zich op kop van het peloton en zij kregen bijval van Israel-Premier Tech en BikeExchange-Jayco.

Drie Aussiesop rij
Hoewel de vluchters met z’n vieren op de slotklim af daalden, liet Bizkarra zijn makkers achter aan de voet van La Molina. Omdat er pal tegenwind stond, was aanvallen niet evident. Toch probeerde de Belgische klimbelofte Henri Vandenabeele (Team DSM) naar de kop van de wedstrijd toe te rijden. Hij achterhaalde de kleine klimmer van Euskaltel-Euskadi al snel. Vanuit de achtergrond kwam vervolgens Ben O’Connor sterk opzetten. Hij sloot al snel aan bij Vandenabeele, om hem korte tijd later ook weer achter te laten. Op dat moment moest Simon Yates het peloton laten gaan: ook hij zat net als Matthews kotsend op de fiets.

Bij BikeExchange-Jayco (dat de eerste twee ritten won) hadden ze duidelijk iets verkeerds gegeten of elkaar aangestoken. Dat deerde O’Connor echter niet. Achter hem was er geen organisatie en bleek aanvallen in de tegenwind geen sinecure. Jonkies als Ilan Van Wilder, Juan Ayuso en Tobias Halland Johannessen probeerden het wel, maar niemand kwam weg. Zodoende kon de Australische kopman van AG2R Citroën uit de greep van de overige favorieten blijven en solo winnen. Het betekende de derde Australische zege op even zoveel ritten in deze Volta a Catalunya. De eersten achtervolgers na hem strandden op zes tellen.